کلیسای گریگوری بوشهر
این کلیسا در سال 1819 م/ 1235 ه. ق به وسیله خانوادهى آودیان
که از خانوادههاى سرشناس ارمنى ساکن بوشهر بودند، ساخته شد. کلیسا در وسط شهر بوشهر
و در محلّهى شنبهیى در زمینى نسبتا وسیع ساخته شد و انگلیسىها نیز بخشى از هزینهى
ساخت آن را متقبّل شدند. کلیسا به شکل صلیب مىباشد و در داخل آن کتیبههاى مرمر به
کار رفته است. در جلو آن گورستانى به مساحت 400 تا 500 متر براى دفن مردگان تخصیص داده
شده بود. بررسى کتیبهها و سنگنبشتههاى قبور بر جاى مانده، نشان مىدهد که از بدو
تأسیس تا پایان جنگ جهانى دوّم، اموات مسیحیان در این بخش از کلیسا دفن شده است. این
قبور ارزش هنرى والایى داشته و از جمله میراثهاى غنى و فرهنگى در بوشهر محسوب مىشوند.
در دههى 1340 شمسى بخش اعظم حیاط و قبرستان کلیساى گریگورى در طرح توسعه خیابان قرارگرفت،
و از بین رفت. درسالهاى آغازین انقلاب نیز بخش دیگرى از کلیسا مبدل به مرکز تجارى
شد.